Święto Niepodległości

Niech żyje Polska!

7 października 2012 roku po raz pierwszy w historii ulicami Warszawy przejdzie – zorganizowany przez Kongres Nowej Prawicy – marsz w rocznicę proklamowania przez Radę Regencyjną niepodległości Polski. Miejmy nadzieję, że ta demonstracja wpisze się na trwałe do kalendarza działań obozu konserwatywnego.

Powołana we wrześniu 1917 r., trzyosobowa Rada Regencyjna była naczelnym organem polskiej władzy na terenie Królestwa Polskiego. Przez blisko rok budowała struktury państwowe, które pod koniec pierwszej wojny światowej stały się fundamentem odrodzonej Ojczyzny. 7 października 1918 r., z inicjatywy regenta xięcia Zdzisława Lubomirskiego, w „Monitorze Polskim” ukazała się Deklaracja niepodległości. Podpisali ją również pozostali regenci: abp metropolita warszawski Aleksander Kakowski i hr. Józef Ostrowski, a także prezydent ministrów Jan Kucharzewski. Pięć dni później regenci przejęli władzę nad Polską Siłą Zbrojną. Administracja okupacyjna została zniesiona.

Wprawdzie podnieść należy, że w dokumencie powoływano się na zasady pokojowe prezydenta Stanów Zjednoczonych Woodrowa Wilsona (które ostatecznie jako całość okazały się prowadzącą do katastrofy utopią), jak również zapowiadano ordynację wyborczą do sejmu opartą na szerokich zasadach demokratycznych, ale przez ponad miesiąc można było żywić nadzieję, że w Polsce kształtuje się prawowity ustrój. Niestety, już po kilku tygodniach okazało się, że nowe państwo ma być republiką ze wszystkimi tego konsekwencjami. 14 listopada 1918 r. działalność Rady Regencyjnej dobiegła końca.